Η πρώτη: αν επιθυμώ κάτι που είναι καλό για μένα, θα όφειλα να ξέρω οτι θα πληρώσω κάποιο αντίτιμο γι' αυτό. Οπωσδήποτε, αυτή η πληρωμή δεν είναι πάντα χρηματική (αν χρειάζονταν μόνο τα χρήματα, θα ήταν τόσο εύκολο!). Το αντίτιμο είναι κάποιες φορές υψηλό κι άλλες πολύ χαμηλό, αλλά πάντα υπάρχει. Γιατί τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.
Η δεύτερη: να συνειδητοποιήσω οτι, αν οι γύρω μου μου προσφέρουν κάτι, αν μου συμβαίνει κάτι καλό, αν ζω καταστάσεις ευχάριστες και απολαυστικές, είναι επειδή τις έχω κερδίσει. Τις έχω πληρώσει, τις αξίζω. (Μόνο για να προετοιμάσω τους απαισιόδοξους και για να αποθαρρύνω τους καιροσκόπους, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η πληρωμή γίνεται πάντα προκαταβολικά: το καλό που ζω το έχω ήδη πληρώσει. Πληρωμή με δόσεις δεν γίνεται.)
Μερικοί που με ακούνε να λέω αυτό, ρωτούν:
Και το κακό;
Δεν ισχύει οτι και το κακό προπληρώνεται;
Αν μου συμβεί κάτι κακό, δεν είναι κι αυτό για κάτι που έκανα; Γιατί, κατα κάποιον τρόπο μου άξιζε;
Ίσως είναι αλήθεια. Το δίχως άλλο, μιλάω για αλήθειες αδιαμφισβήτητες κατά τη γνώμη μου, χωρίς εξαιρέσεις, οικουμενικές. Και για μένα, ο ισχυρισμός οτι "όλα όσα μου συμβαίνουν μου αξίζουν, συμπεριλαμβανομένων και των κακών" δεν είναι απαραίτητα αληθινός.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι γνωρίζω πρόσωπα στα οποία συνέβησαν γεγονότα πολύ δυσάρεστα και οδυνηρά που, χωρίς αμφιβολία, δεν τους άξιζαν!
Υιοθετώντας αυτή την αλήθεια (τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν) εγκαταλείπουμε για πάντα τη νηπιακή ιδέα οτι κάποιος πρέπει να μου δώσει κάτι γιατί έτσι, γιατί το θέλω εγώ. Ότι η ζωή πρέπει να μου εξασφαλίσει αυτό που επιθυμώ απλά και μόνο επειδή το επιθυμώ -απο καθαρά τύχη- δια μαγείας.
Είναι αλήθεια οτι κανείς δεν μπορεί να κάνει πάντα αυτό που θέλει αλλά ο καθένας μπορεί να ΜΗΝ κάνει ΠΟΤΕ αυτό που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
Επαναλαμβάνω:
Ποτέ να μην κάνω αυτό που δεν θέλω.
Απο το βιβλίο "Ιστορίες να σκεφτείς" του ψυχοθεραπευτή Χόρχε Μπουκάι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου